Πόνος στη σπονδυλική στήλη

Ο πόνος στη σπονδυλική στήλη (ραχιοπάθεια) είναι μια καθολική γλώσσα του σώματος που δείχνει ότι υπάρχουν διαταραχές στο σώμα. Υπάρχουν σχεδόν τόσες αιτίες όσες και οι όροι που χρησιμοποιούνται για την περιγραφή των συμπτωμάτων.

Η ενόχληση στη σπονδυλική στήλη είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι αναζητούν ιατρική βοήθεια. Σχεδόν το 80% του ενήλικου πληθυσμού αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα. Ο πόνος στην πλάτη προκαλεί ένα σημαντικό επίπεδο αναπηρίας και μπορεί να είναι ένα πρόβλημα που διαρκεί από την παιδική ηλικία έως την ενήλικη ζωή.

Η δωροπάθεια επηρεάζει σχεδόν κάθε πτυχή της ζωής. Ο ύπνος διαταράσσεται και γίνεται δύσκολο να λυγίσεις, να φτάσεις ή να στρίψεις. Προκύπτουν δυσκολίες κατά την οδήγηση αυτοκινήτου, το περπάτημα, την ανύψωση και την άσκηση σωματικών ασκήσεων. Εάν έχετε πόνο στη σπονδυλική στήλη, θα πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό. Ο ειδικός θα μελετήσει το ιατρικό ιστορικό, θα συλλέξει το ιστορικό και θα πραγματοποιήσει μια εξέταση. Εάν εντοπιστούν παραβιάσεις, συνταγογραφείται συντηρητική ή χειρουργική θεραπεία.

Γιατί πονάει η σπονδυλική μου στήλη;

Η αιτία της ραχιαία είναι η ένταση και ο σπασμός των μυών. Η ένταση μπορεί να είναι αποτέλεσμα σκληρής σωματικής εργασίας, άβολων στάσεων, ακόμη και κακής στάσης του σώματος.

Η μελέτη της ανατομίας της σπονδυλικής στήλης μπορεί να βοηθήσει στην κατανόηση του προβλήματος σε βαθύτερο επίπεδο. Κύρια μέρη της σπονδυλικής στήλης:

• Ο τράχηλος είναι ένα κινητό τμήμα που υπόκειται σε εκφυλιστικές αλλαγές. Με την ηλικία, ο πόνος εμφανίζεται συχνά στη λεγόμενη «ζώνη μετάβασης» μεταξύ των εύκαμπτων αυχενικών σπονδύλων και του πιο άκαμπτου θωρακικού τμήματος της σπονδυλικής στήλης.
• Θωρακικός - συνδέεται με το στήθος και συνδέεται με τα πλευρά. Συγκεκριμένα, οι ηλικιωμένοι μπορεί να εμφανίσουν συμπιεστικά κατάγματα σε αυτήν την περιοχή ως αποτέλεσμα απώλειας οστικής μάζας.
• Οσφυϊκή – κάτω πλάτη. Οι νέοι ασθενείς είναι πιο επιρρεπείς σε δισκογενή οσφυαλγία, ενώ οι μεγαλύτεροι σε ηλικία ασθενείς είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν διαταραχές στις αρθρικές δομές.
• Ιερό - το χαμηλότερο μέρος της σπονδυλικής στήλης. Αποτελείται από ένα επίπεδο, τριγωνικό ιερό οστό που συνδέεται με τους γοφούς και την ουρά. Η εκφύλιση αυτής της περιοχής εμφανίζεται συνήθως σε ηλικιωμένους ασθενείς ή μετά από πτώση.

Μεταξύ του άνω μέρους της πλάτης και της ουράς υπάρχουν 17 σπονδυλικά σώματα, πολλές αρθρώσεις, το ιερό οστό και η ουρά, καθώς και ινώδεις και μυϊκές υποστηρικτικές δομές, μεσοσπονδύλιοι δίσκοι, ο νωτιαίος μυελός και οι ρίζες των νεύρων και τα αιμοφόρα αγγεία. Η σπονδυλική στήλη είναι κάτι περισσότερο από το άθροισμα των μερών της, αλλά εδώ είναι τι πρέπει να γνωρίζετε για αυτά τα μέρη.

Η σπονδυλική στήλη συνήθως αποτελείται από 33 σπονδύλους, καθένας από τους οποίους χωρίζεται από έναν μεσοσπονδύλιο δίσκο. Οι σπόνδυλοι είναι μια σειρά από μικρά οστά στα οποία συνδέονται οι μύες. Κάθε σπόνδυλος αποτελείται από δύο μέρη: το πρόσθιο σώμα, που προστατεύει το νωτιαίο μυελό και τις ρίζες των νεύρων, και το οπίσθιο τόξο, που στεγάζει το κανάλι και επίσης προστατεύει το νωτιαίο μυελό.

Οι μύες της πλάτης χωρίζονται σε τρεις ομάδες:

• ενδιάμεσο - υπεύθυνο για την κίνηση των πλευρών.
• εσωτερική – σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης, έλεγχος της κίνησης και της θέσης της σπονδυλικής στήλης.
• επιφανειακά – παρέχουν κίνηση του λαιμού και των άνω άκρων.

Οι μύες που υποστηρίζουν τη σπονδυλική στήλη είναι δομημένοι σε στρώματα. Λειτουργούν ως οι κύριοι σταθεροποιητές των οστών και των συνδεσμικών δομών. Οι τάσεις αυτών των μυών είναι πιθανές σε ασθενείς διαφορετικών ηλικιακών ομάδων.

Υπάρχουν και άλλα μέρη της σπονδυλικής στήλης που πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά τον προσδιορισμό της ραχιαία νόσου. Αυτά περιλαμβάνουν συνδέσμους και τένοντες, μεσοσπονδύλιους δίσκους και αρθρώσεις που παρέχουν σταθερότητα και κινητικότητα.

Φλεγμονώδεις ασθένειες, κακοήθειες, εγκυμοσύνη, τραύμα, οστεοπόρωση, συμπίεση νευρικών ριζών, ριζοπάθεια, πλεγματοπάθεια, οστεοχονδρωσία, κήλη δίσκου, στένωση σπονδυλικής στήλης, δυσλειτουργία ιερολαγόνιας άρθρωσης, βλάβη των αρθρώσεων και λοίμωξη είναι όλα μέρος του διαφορικού. Η διάκριση των σημείων και των συμπτωμάτων του παθητικού (μηχανικού) πόνου από τη ριζοπάθεια (νευροπαθητική ραχιαία νόσο) είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα για τη διάγνωση.

Εκφυλιστικές παθολογίες

Ο εκφυλισμός περιλαμβάνει αλλαγές που σχετίζονται με την τελική πλάκα (σκλήρυνση, ελαττώματα, μεταβολές του τρόπου λειτουργίας και οστεόφυτα) καθώς και αλλαγές δίσκου (ίνωση, δακτυλιοειδή δάκρυα, αποξήρανση, απώλεια ύψους και βλεννώδης δακτυλιοειδής εκφύλιση).

Εκφυλιστικές αλλαγές στον δίσκο παρατηρούνται ήδη στο ένα τρίτο των υγιών ατόμων ηλικίας 21 έως 40 ετών. Ο υψηλός επιπολασμός του ασυμπτωματικού εκφυλισμού θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την αξιολόγηση των συμπτωμάτων της σπονδυλικής στήλης.

Με την ηλικία, ο μεσοσπονδύλιος δίσκος γίνεται πιο ινώδης και λιγότερο ελαστικός. Οι εκφυλιστικές αλλαγές προχωρούν όταν η δομική ακεραιότητα του οπίσθιου ινώδους δακτυλίου διακυβεύεται από υπερφόρτωση. Αυτό θα οδηγήσει τελικά στο σχηματισμό ρωγμών στον ινώδη δακτύλιο. Ως κήλη ορίζεται η μετατόπιση του υλικού του δίσκου (χόνδρος, πυρήνας, κατακερματισμένος δακτυλιοειδής ιστός και αποφυσιακό οστό) πέρα από τον χώρο του μεσοσπονδύλιου δίσκου.

Rachiocampsis

Οι φυσικές καμπύλες της σπονδυλικής στήλης είναι σημαντικές για τη διασφάλιση της αντοχής, της ευελιξίας και της ικανότητάς της να κατανέμει το φορτίο ομοιόμορφα. Υπάρχει ένα φυσιολογικό εύρος φυσικών καμπυλών. Οι μη φυσιολογικές καμπυλώσεις περιλαμβάνουν λόρδωση, κύφωση και σκολίωση.

Μη φυσιολογική λόρδωση

Λόρδωση, μια διαταραχή της σπονδυλικής στήλης, ορίζεται ως μια σοβαρή καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης προς τα μέσα. Αν και αυτή η ασθένεια επηρεάζει συχνότερα την οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης, μπορεί επίσης να αναπτυχθεί στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης.

Το φυσιολογικό εύρος της λόρδωσης θεωρείται ότι είναι μεταξύ 40 και 60 μοιρών. Οι αλλαγές στη στάση μπορεί να οδηγήσουν σε αστάθεια στο βάδισμα και αλλαγές στη σιλουέτα - οι γλουτοί γίνονται πιο αισθητές. Αιτίες μη φυσιολογικής λόρδωσης: σπονδυλολίσθηση, οστεοπόρωση και παχυσαρκία.

Μη φυσιολογική κύφωση

Η κύφωση, μια διαταραχή της σπονδυλικής στήλης, ορίζεται ως μια υπερβολική καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης προς τα έξω και μπορεί να οδηγήσει σε κλίση προς τα εμπρός. Τις περισσότερες φορές επηρεάζει τις θωρακικές ή θωρακοοσφυϊκές περιοχές, αλλά μπορεί επίσης να εμφανιστεί στην περιοχή του τραχήλου της μήτρας.

Το φυσιολογικό εύρος της κύφωσης θεωρείται ότι είναι μεταξύ 20 και 45 μοιρών. Αλλά όταν μια δομική ανωμαλία έχει ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη μιας κυφωτικής καμπύλης έξω από αυτό το φυσιολογικό εύρος, η καμπυλότητα γίνεται ανώμαλη και προβληματική. Εκδηλώνεται με στρογγυλοποίηση των ώμων και κλίση του κεφαλιού προς τα εμπρός.

Σκολίωση

Ορίζεται ως μη φυσιολογική πλάγια καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης. Η σκολίωση είναι μια προοδευτική δομική ασθένεια. Η λόρδωση και η κύφωση χαρακτηρίζονται από καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης προς τα πίσω ή προς τα εμπρός. Η σκολίωση περιλαμβάνει μια μη φυσιολογική πλάγια καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης.

Η πιο κοινή μορφή σκολίωσης είναι η εφηβική σκολίωση, η οποία διαγιγνώσκεται μεταξύ 10 και 18 ετών. Το υπόλοιπο 20% οφείλεται σε νευρομυϊκά, συγγενή, εκφυλιστικά και τραυματικά αίτια.

Αναπτυξιακές ανωμαλίες

Το σύμπτωμα εμφανίζεται συχνά με αναπτυξιακά ελαττώματα και μπορεί να συνδυαστεί με νευρολογικές εκδηλώσεις.

Η ραχιαία νόσος είναι παρούσα με τις ακόλουθες αναπτυξιακές ανωμαλίες:

• Διάσπαση – με μικρά ελαττώματα των οστών υπάρχει μέτρια ενόχληση στην οσφυοϊερή περιοχή. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, εμφανίζεται το ριζικό σύνδρομο.
• Οσφυΐαση, ιεροποίηση - συμπίεση των ριζών συνοδεύεται από πυροβολισμό ή καυστικό πόνο. Μπορεί να προστεθούν διαταραχές ευαισθησίας ή πάρεση.
• Σφηνοειδείς σπόνδυλοι - εμφανίζεται δυσφορία κατά την άσκηση πίεσης και τη διατήρηση μιας στατικής θέσης του σώματος για μεγάλο χρονικό διάστημα. Συνοδεύεται από παραμόρφωση στο στήθος και κακή στάση του σώματος.

Οστεοπόρωση

Προσβάλλει συνήθως τη θωρακική και θωρακική οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης και μπορεί να προκαλέσει εξουθενωτικό πόνο. Αυτή η διαταραχή προκαλείται από την απώλεια της οστικής πυκνότητας, η οποία οδηγεί σε εύθραυστα οστά.

Η οστεοπόρωση μπορεί να προκαλέσει συμπιεστικά σπονδυλικά κατάγματα, απώλεια ύψους, σκύψιμη στάση, ακόμα και καμπούρα. Για την πρόληψη της οστεοπόρωσης, είναι απαραίτητο να διασφαλίσετε μια ισορροπημένη διατροφή, να σταματήσετε το κάπνισμα και την κατάχρηση αλκοόλ. Συνιστάται επίσης ένας ενεργός τρόπος ζωής.

Τραυματισμοί

Η βαρύτητα της ραχιαία νόσου αντιστοιχεί στη σοβαρότητα του τραυματισμού. Κατά κανόνα, συνδυάζεται με σημάδια βλάβης στον νευρικό ιστό.

Τραυματικές αιτίες πόνου στη σπονδυλική στήλη:

• Ο μώλωπας είναι αποτέλεσμα άμεσου χτυπήματος ή πτώσης στην πλάτη. Η ραχιαία νόσος είναι τοπική, μέτρια. Σταδιακά υποχωρεί σε 1-2 εβδομάδες.
• Εξάρθρωση – συμβαίνει λόγω κρούσης υψηλής ενέργειας. Συνοδεύεται από έντονο πόνο σε συνδυασμό με διαταραχή ευαισθησίας και κινητικής δραστηριότητας. Η γενική κατάσταση υποφέρει επίσης.
• Η σπονδυλολίσθηση είναι ένας τραυματικός τραυματισμός της σπονδυλικής στήλης στην οσφυϊκή περιοχή. Η ραχιαία ακτινοβολία ακτινοβολεί στα πόδια, υπάρχει θετικό σύμπτωμα αξονικού φορτίου.
• Συμπιεστικό κάταγμα - συμβαίνει όταν πέφτετε στους γλουτούς ή πηδάτε από ύψος. Στην αρχή ο πόνος είναι οξύς, μετά γίνεται έντονος και εξελίσσεται με την κίνηση.

Τα παθολογικά κατάγματα που συμβαίνουν στο πλαίσιο της οστεοπόρωσης ή των όγκων εκδηλώνονται με μικρή ενόχληση, γκρίνια και πόνο. Παραμένουν αναλλοίωτες για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Φλεγμονώδεις και μολυσματικές ασθένειες

Η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα συνοδεύεται από αίσθημα δυσκαμψίας και θαμπό πόνο στην οσφυϊκή περιοχή. Υπάρχει ένας χαρακτηριστικός κιρκάδιος ρυθμός - τα συμπτώματα εμφανίζονται τη νύχτα και εντείνονται το πρωί. Η ένταση μειώνεται μετά από σωματική δραστηριότητα και διαδικασίες νερού. Η ραχιαία νόσος αυξάνεται κατά την ηρεμία και μειώνεται με την κίνηση. Με τον καιρό περιορίζεται η κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης και σχηματίζεται θωρακική κύφωση.

Επίσης, ο πόνος στη σπονδυλική στήλη εμφανίζεται με τη φυματίωση. Η βαθιά τοπική ενόχληση είναι χαρακτηριστική της σπονδυλικής καταστροφής. Η ραχιαία νόσος αυξάνεται με την άσκηση και συνοδεύεται από υπερβολική ευαισθησία του δέρματος. Με πυροβολισμό και ακτινοβολία πόνου, μιλάμε για συμπίεση των νευρικών ριζών. Η κατάσταση συμπληρώνεται από δυσκαμψία κίνησης.

Με την οστεομυελίτιδα, σημειώνεται έντονη ραχιαία ραχιαία νόσος. Η νόσος διαγιγνώσκεται σε ασθενείς της παιδικής και εφηβικής ηλικίας. Χαρακτηρίζεται από αιματογενή φύση. Η ενόχληση αυξάνεται με την κίνηση, έτσι ο ασθενής παραμένει στο κρεβάτι. Η οστεομυελίτιδα συνοδεύεται από πυρετό, αδυναμία και τοπικό οίδημα.

Η αραχνοειδίτιδα εκδηλώνεται με πόνο που ακτινοβολεί στην περιοχή της νεύρωσης των νευρικών ριζών. Τα συμπτώματα γίνονται σταθερά και μοιάζουν με ισχιαλγία. Συμπληρώνονται από κινητικές διαταραχές, διαταραχές ευαισθησίας και απώλεια της ικανότητας ελέγχου των πυελικών οργάνων.

Όγκοι

Τα καλοήθη νεοπλάσματα έχουν κρυφή πορεία ή συνοδεύονται από αργά προοδευτικά και πενιχρά συμπτώματα. Τις περισσότερες φορές εμφανίζονται αιμαγγειώματα, τα οποία εμφανίζονται μόνο στο 10-15% των περιπτώσεων. Η ενόχληση είναι πόνος, τοπική. Προοδεύει τη νύχτα και μετά από φυσική δραστηριότητα. Η νεοπλασία του νωτιαίου μυελού συνοδεύεται από ριζικό πόνο και διαταραχή της αγωγιμότητας των νεύρων.

Τα σαρκώματα της σπονδυλικής στήλης στο πρωτογενές στάδιο της εξέλιξης εκδηλώνονται με μέτριο διαλείποντο πόνο, ο οποίος εντείνεται τη νύχτα. Συνοδεύεται από περιορισμό της κινητικής δραστηριότητας και ριζικό σύνδρομο. Η ενόχληση εντοπίζεται στα εσωτερικά όργανα, τα πόδια ή τα χέρια (λαμβάνοντας υπόψη το επίπεδο εντόπισης του όγκου).

Άλλες ασθένειες

Ενόχληση στη σπονδυλική στήλη παρατηρείται επίσης με:

• Επισκληρίδιος αιμορραγία της σπονδυλικής στήλης - παρόμοια με σημεία ριζίτιδας, που συνοδεύεται από διαταραχή αγωγής της σπονδυλικής στήλης.
• Η νόσος του Calvet - ακτινοβολεί στα πόδια, εμφανίζεται περιοδικά, εκφράζεται ήπια. Μειώνεται όταν ξαπλώνετε, αυξάνεται κατά τη σωματική δραστηριότητα.
• Η νόσος του Forestier - εντοπίζεται στη θωρακική περιοχή, εξαπλώνεται στο κάτω μέρος της πλάτης ή στον αυχένα. Τα συμπτώματα είναι συνήθως βραχύβια. Μπορεί να συνοδεύεται από πόνο στις αρθρώσεις του αγκώνα ή των ώμων. Δεν μπορεί να αποκλειστεί η δυσκαμψία της σπονδυλικής στήλης.

Η ραχιαία νόσος εμφανίζεται μερικές φορές με ψυχικές διαταραχές. Σε αυτή την περίπτωση, η κλινική εικόνα είναι ασυνήθιστη - δεν ταιριάζει στα συμπτώματα πιθανών ασθενειών.

Αιτίες πόνου στην πλάτη κατά τοποθεσία

Η χρόνια ραχιαία ραχιαία άνω ράχη επηρεάζει το 15 έως 19% των ανθρώπων παγκοσμίως. Οι μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο, πιθανότατα λόγω οστεοπόρωσης και συμπιεστικών σπονδυλικών καταγμάτων.

Οι επαγγελματικές δραστηριότητες οδηγούν επίσης σε πόνους στην πλάτη. Όσοι πρέπει να διατηρήσουν μια στατική στάση σώματος για μεγάλα χρονικά διαστήματα, όπως οι οδοντίατροι ή οι πωλητές, είναι πιο πιθανό να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα από άλλους. Οι εργαζόμενοι στο γραφείο αντιμετωπίζουν ενόχληση στο πάνω μέρος της πλάτης λόγω κακής εργονομίας του χώρου εργασίας.

Η ραχιαία νόσος μπορεί να εμφανιστεί σε διάφορα σημεία της σπονδυλικής στήλης. Η περιοχή εντοπισμού υποδεικνύει την αιτία της ενόχλησης και διευκολύνει πολύ τη διάγνωση.

Πόνος στη δεξιά πλευρά

Η αιτία είναι το υπερβολικό σωματικό βάρος, η ολίσθηση του δίσκου ή η μυοσίτιδα. Στη δεξιά πλευρά της πλάτης, ενόχληση εμφανίζεται και με την κύφωση.

Μεταξύ των σωματικών παθολογιών είναι η σαλπιγγίτιδα, η φλεγμονή των ωοθηκών, η νεφρίτιδα, η χολοκυστίτιδα. Θα πρέπει επίσης να τονιστεί η σκωληκοειδίτιδα και η παρουσία λίθων στα όργανα του ουροποιητικού συστήματος.

Πόνος στην αριστερή πλευρά

Η πλάτη στα αριστερά πονάει λόγω σπληνίτιδας (φλεγμονή της σπλήνας), ουρολιθίασης, ωοφορίτιδας, δωδεκαδακτυλίτιδας, τσιμπημένες ρίζες. Η ενόχληση πάνω από το κάτω μέρος της πλάτης υποδηλώνει φλεγμονή των ορωδών μεμβρανών των πνευμόνων, βρογχική βλάβη, ισχαιμία και μεσοπλεύρια νευραλγία.

Πόνος στην οσφυϊκή περιοχή

Η οσφυϊκή περιοχή υπόκειται συχνότερα από άλλες στην ανάπτυξη παθολογικών διεργασιών από τη σπονδυλική στήλη. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι φέρει ένα κολοσσιαίο φορτίο. Όταν οι νευρικές ρίζες είναι κατεστραμμένες, αναπτύσσεται μια φλεγμονώδης διαδικασία. Είναι επίσης δυνατή η προεξοχή της κήλης και η οστεοχονδρωσία.

Λιγότερο συχνά, η αιτία είναι ένας συνδυασμός προστατίτιδας και ουρηθρίτιδας, παραβίαση της δομής του οστικού ιστού, μειωμένη πυκνότητα, οσφυϊκή ισχιαλγία, αρθρίτιδα, φυματίωση της σπονδυλικής στήλης. Η ενόχληση στο κάτω μέρος της πλάτης στις περισσότερες περιπτώσεις είναι χρόνια.

Πόνος στο κάτω μέρος της πλάτης στα δεξιά

Η ραχιαία νόσος εμφανίζεται όταν:

• μυοσίτιδα?
• φυματίωση;
• σκολίωση?
• οστεομυελίτιδα;
• σπονδυλίτιδα.

Μπορεί να υποδηλώνει την παρουσία νεοπλάσματος. Μιλώντας για ριζίτιδα. Υποδεικνύει δυσλειτουργία του ήπατος.

Πόνος στην αριστερή οσφυϊκή περιοχή

Η ενόχληση εντοπίζεται κυρίως μετά από φυσική δραστηριότητα. Η κατάσταση επανέρχεται στο φυσιολογικό μετά την ανάπαυση. Αν η ταλαιπωρία δεν υποχωρεί στην ηρεμία, τότε μιλάμε για σκολίωση, οστεοχονδρωσία, λοιμώξεις της σπονδυλικής στήλης και κυκλοφορικές διαταραχές.

Τσιμμένο νεύρο

Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, το ισχιακό νεύρο πιέζεται (ισχιαλγία). Ταυτόχρονα, το περίβλημα μυελίνης του δεν είναι κατεστραμμένο. Τις περισσότερες φορές αναπτύσσεται στο φόντο της οστεοχονδρωσίας. Συνοδεύεται από οξεία, σοβαρά συμπτώματα που ακτινοβολούν στο κάτω μέρος της πλάτης, το ιερό οστό και τα κάτω άκρα.

Οι ρίζες των νωτιαίων νεύρων συμπιέζονται επίσης κατά τη διάρκεια της ριζοπάθειας συμπίεσης. Η αιτία είναι η δισκοκήλη ή η μείωση της απόστασης μεταξύ των σπονδύλων. Αισθάνεται «επιφανειακή» ενόχληση, η οποία εντείνεται απότομα κατά τη διάρκεια της άσκησης, του φτερνίσματος, του βήχα.

Μεσοσπονδυλική κήλη

Χαρακτηρίζεται από εξώθηση (προεξοχή) του πυρήνα στον μεσοσπονδύλιο σωλήνα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αναπτύσσεται στο φόντο της οστεοχονδρωσίας. Το κεντρικό τμήμα του εξωθημένου πυρήνα συμπιέζει τον νωτιαίο μυελό. Ακόμη και ένα ελαφρύ φορτίο οδηγεί σε εξέλιξη της παθολογικής διαδικασίας. Η ραχιαία νόσος είναι οξεία και ακτινοβολεί στο πόδι ή στο χέρι.

Πόνος στις ωμοπλάτες

Με βάση τη φύση της ραχιαία νόσου, μπορεί να καθοριστεί μια πιθανή διάγνωση:

• θαμπό, αυξανόμενο – έλκος στομάχου.
• οξεία, επιδείνωση με την κίνηση - μεσοπλεύρια νευραλγία.
• μούδιασμα των χεριών, αλλαγές στην πίεση, ζάλη - οστεοχόνδρωση.
• ακτινοβολεί κάτω από την κλείδα - έξαρση στηθάγχης.

Πόνος κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης και στην πλάτη

Αναπτύσσεται λόγω των τσιμπημένων νευρικών απολήξεων στο φόντο της καμπυλότητας της σπονδυλικής στήλης. Εάν τα συμπτώματα δεν εκφράζονται ξεκάθαρα, μπορούμε να μιλήσουμε για προεξοχή. Τα αυξημένα συμπτώματα υποδηλώνουν οστεοχόνδρωση, μυοσίτιδα ή κάταγμα.

Σοβαρή ενόχληση κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης υποδηλώνει φθορά ή λέπτυνση των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Μπορεί να υποδηλώνει σπονδυλοαρθρίτιδα. Ο πόνος είναι συνεχής και οξύς.

Πόνος κάτω από τη μέση

Τις περισσότερες φορές εμφανίζονται με σπονδυλαρθρώσεις και οστεοχονδρώσεις. Λιγότερο συχνά παρατηρείται σε παθήσεις της γυναικείας γεννητικής περιοχής (ωοφορίτιδα, τραχηλίτιδα, ενδομητρίτιδα κ. λπ. ). Μπορεί να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, κατά την έμμηνο ρύση, με σκωληκοειδίτιδα, ελκώδη κολίτιδα. Στους άνδρες, υποδεικνύουν ασθένειες της ουροδόχου κύστης ή του προστάτη.

Διαγνωστικά

Πρώτον, πραγματοποιείται φυσική εξέταση για τον εντοπισμό σημείων που υποδεικνύουν την ανάγκη για περαιτέρω έλεγχο. Η ιατρική εξέταση περιλαμβάνει τις ακόλουθες διαδικασίες:

• Εξέταση της πλάτης και της στάσης για τον εντοπισμό ανατομικών ανωμαλιών.
• Ψηλάφηση/κρούση της σπονδυλικής στήλης - εκτίμηση της κατάστασης της σπονδυλικής στήλης και των επώδυνων περιοχών.
• Νευρολογική εξέταση - εκτίμηση αντανακλαστικών, ευαισθησίας της σπονδυλικής στήλης και χαρακτηριστικών βάδισης. Για ασθενείς για τους οποίους υπάρχει υποψία ότι έχουν ριζοπάθεια, η νευρολογική εξέταση πρέπει να εστιάζεται στις ρίζες των νεύρων L5 και S1.

Οι ασθενείς με ψυχολογική διαταραχή που συμβάλλει στον πόνο στην πλάτη μπορεί να έχουν συνοδευτικά σωματικά σημεία, γνωστά και ως σημεία Waddell. Αυτά περιλαμβάνουν υπερβολική αντίδραση του ασθενούς κατά τη διάρκεια της φυσικής εξέτασης, επιφανειακή ευαισθησία και ανεξήγητα νευρολογικά ελλείμματα (π. χ. απώλεια αισθήσεων, ξαφνική αδυναμία ή σπασμωδικές κινήσεις κατά τη διάρκεια της κινητικής εξέτασης). Η παρουσία πολλαπλών σημείων Waddell υποδηλώνει ψυχολογική συνιστώσα της ραχιαία.

Θεραπεία του πόνου της σπονδυλικής στήλης

Σε περιπτώσεις ραχιαία νόσου, η θεραπεία πρέπει να γίνεται από γιατρό. Ο ειδικός παραπέμπει τον ασθενή για εξέταση και, με βάση τα ληφθέντα αποτελέσματα, συνταγογραφεί αποτελεσματική θεραπεία.

Πρόσθετα θεραπευτικά μέτρα πρέπει να χρησιμοποιούνται με προσοχή και μετά από συνεννόηση με γιατρό. Οποιοσδήποτε τύπος φαρμάκου συνοδεύεται από πιθανούς κινδύνους και παρενέργειες, επομένως η αυτοθεραπεία δεν είναι αποδεκτή.

Βοήθεια πριν από τη διάγνωση

Οι βασικές θεραπείες που μπορούν να είναι αποτελεσματικές για την καταπολέμηση του ήπιου έως σοβαρού πόνου που προκαλείται από την ένταση των μυών περιλαμβάνουν:

• Σύντομη περίοδος ανάπαυσης. Πολλά επεισόδια οσφυαλγίας μπορούν να ανακουφιστούν με την εξάλειψη της σωματικής δραστηριότητας. Δεν συνιστάται η ανάπαυση για περισσότερες από 2-3 ημέρες, καθώς η παρατεταμένη αδράνεια εμποδίζει την επούλωση.
• Αλλαγή στη δραστηριότητα. Συνιστάται να παραμείνετε δραστήριοι, αλλά να αποφεύγετε δραστηριότητες και θέσεις σώματος που επιδεινώνουν τη ραχιαία παθολογία. Για παράδειγμα, αν το να κάθεσαι για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε ένα αυτοκίνητο ή σε ένα τραπέζι αυξάνει την ενόχληση, τότε θα πρέπει να κάνεις προθέρμανση κάθε 20 λεπτά.
• Έκθεση σε ζέστη ή κρύο. Ένα θερμαντικό μαξιλάρι ή ένα ζεστό μπάνιο χαλαρώνει τους τεντωμένους μύες και βελτιώνει τη ροή του αίματος, μειώνοντας την ενόχληση. Εάν το κάτω μέρος της πλάτης σας πονάει λόγω φλεγμονής, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε πάγο ή κρύες κομπρέσες για να μειώσετε το πρήξιμο.

Τα πιο κοινά φάρμακα που χορηγούνται χωρίς ιατρική συνταγή για τη ραχιαία νόσο είναι η ιβουπροφαίνη, η ναπροξένη και η ακεταμινοφαίνη. Τα φάρμακα ανακουφίζουν από τη φλεγμονή και μειώνουν την ενόχληση στο κάτω μέρος της πλάτης.

Συντηρητική θεραπεία

Φαρμακευτική θεραπεία από το στόμα:

• Αναλγητικά. Στους ασθενείς συνταγογραφούνται φάρμακα από την ομάδα των ανιλιδίων, όπως η παρακεταμόλη. Παρέχουν αναλγητικό αποτέλεσμα που διαρκεί. Έχουν συνεργική δράση με τα ΜΣΑΦ και χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό για να ενισχύσουν την ανακούφιση από τον πόνο χωρίς να αυξάνουν την τοξικότητα.
• Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Έχουν αναλγητικές ιδιότητες. Σε υψηλότερες δόσεις έχουν αντιφλεγμονώδη δράση.
• Μυοχαλαρωτικά. Δρουν κεντρικά, επηρεάζοντας τη δραστηριότητα των αντανακλαστικών διάτασης των μυών. Ο συνδυασμός ενός ΜΣΑΦ και ενός μυοχαλαρωτικού παρέχει σημαντική ανακούφιση από τη ραχιαία νόσο. Οι κύριες παρενέργειες είναι υπνηλία, πονοκέφαλος, ζάλη και ξηροστομία.
• Νευροπαθητικά αναλγητικά. Τα τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά ανακουφίζουν από τον χρόνιο πόνο. Χαμηλές δόσεις μπορεί να είναι επαρκείς για τον έλεγχο των συμπτωμάτων. Δεν δρουν αμέσως και μπορεί να χρειαστεί να συνεχιστούν για αρκετές εβδομάδες προτού φανεί ότι τα συμπτώματα βελτιώνονται. Παίξτε έναν πιθανό ρόλο όταν η ενόχληση προκαλείται τόσο από περιφερειακούς όσο και από κεντρικούς μηχανισμούς.

Η τοπική ή περιφερειακή αναισθησία, που χορηγείται με ένεση, αποτελεί μέρος του θεραπευτικού σχήματος για ορισμένους ασθενείς με πόνο στην πλάτη. Το σημείο της ένεσης μπορεί να είναι μια περιοχή τοπικού τραυματισμού ή ένα μυοπεριτονιακό σημείο ενεργοποίησης (επώδυνη περιοχή των μυών).

Οι επισκληρίδιοι ενέσεις κορτικοστεροειδών χρησιμοποιούνται για ριζικό πόνο που δεν ανταποκρίνεται σε λιγότερο επεμβατικές θεραπείες. Χρησιμοποιείται για την ανακούφιση της κατάστασης των μεσοσπονδυλικών κηλών, της σπονδυλικής στένωσης και της ριζοπάθειας. Μειώστε τη ραχιαία παθολογία και αποκαταστήστε γρήγορα τις αισθητηριακές λειτουργίες.

Χειρουργική επέμβαση

Ένα μικρό ποσοστό ατόμων με πόνο στην πλάτη χρειάζεται χειρουργική επέμβαση για τη βελτίωση της κατάστασής τους. Οι ενδείξεις για χειρουργική επέμβαση ποικίλλουν ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του ασθενούς και περιλαμβάνουν:

• σοβαρά ριζικά συμπτώματα, ειδικά παρουσία προοδευτικών νευρολογικών κινητικών ελλειμμάτων.
• ριζικά συμπτώματα που δεν επιδέχονται συντηρητική θεραπεία.

Η επιλογή της χειρουργικής επέμβασης καθορίζεται από τα χαρακτηριστικά της κάκωσης της σπονδυλικής στήλης. Η επέμβαση είναι πιο αποτελεσματική όταν η κλινική εικόνα στους ασθενείς κυριαρχείται από εκδηλώσεις συμπίεσης νεύρων. Το πιο κοινό πρόβλημα είναι η ανεπαρκής νευρική αποσυμπίεση. Συναφείς ασθένειες συμπεριλαμβανομένης της αρθρίτιδας του ισχίου, της οστεοπόρωσης και των καρδιαγγειακών παθήσεων.

Η χειρουργική επέμβαση για ασθενείς με ριζικό πόνο λόγω κήλης δίσκου περιλαμβάνει κυρίως αποσυμπίεση. Το προεξέχον, εξωθημένο ή απομονωμένο υλικό δίσκου αφαιρείται. Η νευρική ρίζα εξετάζεται και απελευθερώνεται.

Πρόληψη

Οι επιπλοκές καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό με βάση την αιτιολογία. Χωρίζονται σε σωματικές και κοινωνικές. Το πρώτο περιλαμβάνει χρόνιο πόνο, παραμόρφωση, νευρολογικές επιπτώσεις είτε με κινητικά είτε με αισθητηριακά ελλείμματα, βλάβη του εντέρου ή της ουροδόχου κύστης. Σε κοινωνικούς όρους, οι επιπλοκές συνήθως μετρώνται με αναπηρία και μειωμένη απόδοση.

Οι ασθενείς όλων των ηλικιών θα πρέπει:

• εξαλείψτε τις κακές συνήθειες.
• να ζήσουν έναν ενεργό τρόπο ζωής.
• ενίσχυση των προστατευτικών λειτουργιών του σώματος.
• σηκώνετε σωστά τα βαριά αντικείμενα.
• υποβληθούν σε προληπτικές εξετάσεις με γιατρό.

Είναι σημαντικό να μην σκύβετε και να κρατάτε την πλάτη σας ίσια. Ο χώρος ύπνου και εργασίας πρέπει να οργανωθεί σωστά. Συνιστάται να εκτελείτε ελαφρές γυμναστικές ασκήσεις κάθε μέρα μετά το ξύπνημα. Θα πρέπει επίσης να ισορροπήσετε τη διατροφή σας εμπλουτίζοντας τη διατροφή σας με τροφές με επαρκείς βιταμίνες και μέταλλα. Συνιστάται να κάνετε ένα ντους αντίθεσης το πρωί.